Angin sore...
Ngadalingding hiliwirna,nganteur jutaning implengan..
Marengan endahna alam lamunan...
Pangeusi qolbu,mitutur linduh nu ilang...
Ngaharewos pogot,midangdam raray jungjunan..
Nu kapungkur kantos nyarengan...
Tapi kiwari,,
Jirimna dibenten alam...mumupusti kaheman diimpenan..
Mentang rasa iwal ku doa...
Kamboja anu mapaesan,,taman endah pamakaman salira,,,
Mungguh eta keursaning mantena (allah.s.w.t).
Tidak ada komentar:
Posting Komentar